Vandaag moesten we erg vroeg op (4.20 uur!) omdat we al om 5.00 uur werden opgehaald voor onze vlucht naar Miri en dan naar Mulu. De vorige dag hadden we geregeld dat we een packed breakfast kregen. In Mulu werden we opgehaald door onze gids en naar ons resort (Royal Mulu Resort) gebracht. Het stikt hier van de Nederlanders, dat hadden we in het vliegtuig al meteen door. Dit zijn twee groepsreizen: van Djoser (vooral 50+) en een familiegroepsreis met veel kinderen (toevallig allemaal jongens en niet de meest rustige..).

We waren er rond half 11 en hadden om 2 uur onze excursie. Dus besloten we lekker aan het zwembad te gaan liggen. Na lekker gezwommen te hebben, bleek Stephan een splinter in zijn voet te hebben. Hij kreeg deze er niet zo uit, dus ging hij een naald halen. Na 10 min was deze er eindelijk uit. Maar doordat hij heel de tijd in de zon had gezeten en zich nog niet had ingesmeerd, was hij 's avonds zo rood als een kreeft! Het zonnen duurde niet erg lang, want iets over 12 ging het keihard regenen.

Toen hebben we nog wat gegeten en om 2 uur stond onze gids Lucy klaar. We gingen met een busje naar het Mulu national park waar we een 3 km lange wandeling maakte naar de Deer Cave en de Long Cave. Dit was een mooie wandeling door de jungle over een aangelegd pad van houten planken. De Long Cave was erg mooi vanwege de vele stalagmieten en stalactieten. Het was handig dat beide grotten verlicht waren (op basis van sensor voor als er bezoekers waren). The Deer Cave is bekend om de miljoenen vleermuizen die er in verblijven. De grot is heel groot en heel hoog. Je ziet de vleermuizen daardoor niet zo heel goed, wel ligt op sommige plaatsen de grond vol stront (een dikke laag die volgens de gids niet dikker wordt doordat deze weer opgegeten wordt door insecten). Om half 5 waren we klaar met bezichtigen van de grotten en gingen we wachten tot dat de vleermuizen zouden uitvliegen, dit is tussen 5 en 6. Helaas regende het al om half 5 en het hield niet op. Als het regent blijven de vleermuizen binnen.. Wat een pech, dus gingen we terug naar ons resort. Onderweg zagen we de boomkikker en de Wakwak Frog (kikker). De laatste maakte z'n kabaal daar was Stephan zelfs stil bij. En je raadt het al het enige wat hij zei was Wak Waak Wak. De opvolgende dagen heeft Kim dit geluid nog vaak gehoord.

's Avonds hoorden we van andere Nederlanders dat het weer zo slecht was dat de vlucht van die dag was gecancelled. Hierdoor moesten veel mensen een nacht langer blijven. Het was dan ook erg druk bij het dinerbuffet en het bleef nog lang regenen.