Onze gids stond wederom om half 9 klaar. Eerst was er wat onduidelijkheid over ons programma. Er stonden minder activiteiten op de voucher dan in de beschrijving. Na het even afstemmen hiervan vertrokken we naar de Fairy Cave. Dit was een flink stuk rijden waarbij we onderweg een keer hebben gestopt om te kijken naar de cacoabomen en ananasplanten. Onze gids besloot ook nog de Wind Cave aan ons programma toe te voegen. Dit was een erg donkere grot, waar we alledrie een zaklamp nodig hadden. Er zaten veel vleermuizen en de lucht was dan ook smerig. Kim was blij dat ze haar pet op had, want er kon ieder moment wat naar beneden vallen. Dit viel overigens mee. Daarna bezochten we de Fairy Cave, ook hier waren verder geen toeristen. Deze grot was veel lichter, hier waren ook planten (vooral varens). De grot was mooi om te zien, wel was het weer een zware klim (veel steile trappen waar regelmatig tredes ontbraken). De naam van de Fairy Cave komt vanwege een elf die vroeger hier in een poeltje zat te badderen, de mensen nu eren deze elf nog steeds.

Daarna gingen we naar het plaatsje Bau waarover onze gids de historie had verteld. Hier namen we een lokale lunch (rijst met verschillende soorten vlees). Onze timing was goed, want toen we net zaten te eten begon er een tropische regenbui. Eenmaal in Guning Gading N.P. regende het nog steeds, dus deden we onze regenjassen aan. Dit was echt geen goed idee, want dat plakte natuurlijk helemaal aan je lijf. Guning Gading N.P. is bekend om de grootste bloem ter wereld die je er kunt vinden (Raflesia). De gids had al aangegeven dat er op dit moment geen bloem is (deze bloeit ook maar 7 dagen), maar wel bloemknoppen. Dus gingen we hiernaar op zoek. Dit viel nog niet mee. We weken ook van de paden af voor onze zoektocht, dit vond Stephan erg leuk. Op een gegeven moment stelde de gids voor dat Stephan en ik alvast naar de waterval moesten gaan (tocht omhoog en omlaag) en dat hij aan de parkranger ging vragen waar hij de bloemknop kon vinden.

De waterval was klein, maar wel mooi. Stephan werd weer eens te overmoedig en schoot met zijn voet van een steen af recht het water in! Op de terugweg ging de gids nog éénmaal zoeken en met succes. Op een gegeven moment riep hij en moesten we ons een pad banen door de jungle. We riepen steeds zodat we hem konden vinden. Nadat we hem hadden gevonden bleek dat de bloem op een rots van 10 meter hoog zat. Normaal zou Kim de rots nooit opklimmen, maar omdat de gids zei dat het wel gingen lukken probeerde ze het en het ging feilloos. Toen we op de rots zaten moesten we nog flink wat moeite doen om een foto te maken. En uiteindelijk hebben we de knop gefotografeerd. Eenmaal terug bij de auto was het best laat, dus besloten we terug naar hotel te gaan, dit was nog 1,5 uur rijden. Rond 5 uur waren we terug in het hotel en waren blij om lekker te kunnen douchen.

's Avonds aten we bij de Seafood hotspot (tip van gids), dit leek op een vismarkt met allemaal kraampjes waar ze verse vis bereiden. Er waren heel veel tafels, er waren maar weinig toeristen echter waren er veel locals met hun hele families. Het was erg geschikt voor grote groepen waarvoor ze grote schalen met eten serveerden. Kim had zin in verse vis zoals tilapia, maar dit was lastig want je kon alleen een hele vis kopen en deze waren erg groot. Stephan had hier geen zin in en ging voor een fish and chips. Kim koos uiteindelijk voor mosselen. Het smaakte erg goed. Tijdens het eten begon het hard te regen, dit maakte z'n kabaal op het dak dat zelf de lokale bevolking hiervan op keek. Na het eten gingen we terug naar het hotel om onze koffers te pakken. De volgende dag zouden we namelijk om 5:00 worden opgehaald, ons vliegtuig vertrok namelijk om 7:00.