Na een goeie nachtrust in Frankfurt namen we om 8.30 uur de shuttle bus naar het vliegveld in Frankfurt. Tijdens de vlucht hadden we gehoopt wat te kunnen slapen, want de vlucht duurde 12 uur. Kim kon zich de eerste uren nog goed vermaken met de film Harry Potter deel 7 - part 1. Ook kregen we een lekkere (warme) lunch. Toen we nog zo'n 6 uur te gaan hadden, probeerden we te slapen. Dit viel niet mee, want 3 rijen voor ons zat een gezin met 3 kinderen, waarvan 1 kind een uur lang aan een stuk heeft gehuild en geschreeuwd. Gelukkig was dit niet tijdens Harry Potter anders was Kim geflipt. Stephan had ook last van een passagier, er was namelijk een man die zijn stoel als fitness apparaat gebruikte.

Na een veilige landing en de paspoortcontrole had Stephan al snel een goedkope taxi geregeld die ons rechtstreeks naar ons hotel brachten. Onderweg wisselde we nog even bij een tankstation van auto, want in deze taxi (nogal een oude bak) paste de koffers niet achterin (ze hingen er half uit). Ons hotel (Melia Kuala Lumpur) lag op een goeie plek. Het lag namelijk tegenover Time Square! Ha, er kunnen maar weinig mensen zeggen dat ze op Time Square hebben overnacht. Omdat we nog niet meteen konden inchecken (het was pas 9 uur 's ochtends), gingen we even kijken naar het gebouw tegenover het hotel, Times square. Dit bleek het grootste overdekt winkelcentrum van Maleisië te zijn. We hadden niet zo'n behoefte aan winkelen, maar vooral aan slaap. Na een uurtje konden we inchecken en deden een dutje. Daarna nog lekker aan het zwembad gelegen. Laat in de middag hebben we de monorail gepakt (halte was naast ons hotel) en zijn we naar de Kuala Lumpur Tower gegaan. Dit is een communicatietoren van 422 meter hoog. Er is een uitkijkpunt op 276 meter hoogte, waar je in een lift in 15 seconden naar toe gaat. Het uitzicht was mooi, maar het was wel bewolkt en er was veel smog waardoor je niet heel ver kon kijken. We hebben ons hotel ook nog op de foto gezet (zie vinger). De volgende dag wilden we de hop on - hop off bus nemen, dus zochten we alvast uit waar de halte was. De halte was lastig te vinden, deze was bij lot 10 (ook weer een groot winkelcentra).

De volgende dag vertrokken we rond half 11 met de hop on - hop off bus. Dit is erg handig om de stad te bekijken, omdat je grote afstanden moet afleggen om alle bezienswaardigheden langs te gaan en deze niet allemaal bereikbaar zijn met de metro/monorail. Het nadeel is wel dat je soms lang in de bus moet zitten, omdat het absurd druk is op de weg. Bij de meeste haltes zijn we wel even uitgestapt, waardoor we veel gezien hebben: Chinatown (hoogtepunt: Chinese en Indische Tempel), Little India (hoogtepunt: bij een lokaal restaurant eten), National Museum, Lake Garden, National Palace en natuurlijk de Petronas Twin Towers. In Lake Garden bezochten we The Butterfly Park (met mooie vlinders, maar ook vieze insecten), The Orchid Park (met veel soorten orchideeën). Het Bird Park sloegen we over, dit is een groot park waar je wel minstens een paar uur voor nodig hebt. In de Petronas Towers konden we niet naar boven over de loopbrug, dit kan alleen 's ochtends vanwege een beperkte hoeveelheid kaartjes. We gingen wel even in het gebouw vooraan, dit bleek ook weer een winkelcentrum te zijn met veel chique winkels. Over het laatste stuk terug naar ons hotel hebben we een uur over gedaan wegens de spits. We aten nog een lekkere biefstuk bij een steakhouse en gingen doodmoe (vooral Kim) terug naar ons hotel. Stephan regelde nog even een goedkope taxi voor de volgende ochtend. Onze conclusie: Kuala Lumpur is een leuke, moderne stad (stinkt echter wel een beetje).